(Image Credit: NASA/ESA)NASA/ESA Հաբլ տիեզերական աստղադիտակով նկարված այս պատկերի կենտրոնում, SDSS J1038+4849 գալակտիկական կլաստերն է և այն կարծես թե ժպտում է:
Դուք կարող եք նկատել երկու նարնջագույն աչքերը և սպիտակ կոճակի նման քիթը: Այս "ուրախ դեմքի" պարագայում, երկու աչքերը շատ վառ գալակտիկաներ են, իսկ ապակողմնորոշող ժպիտի գծերը, փաստորեն, աղեղներ են, որոնք առաջանում են ուժեղ գրավիտացիոն ոսպնյակավորման էֆեկտի շնորհիվ:
Գալակտիկական կլաստերները Տիեզերքում առկա ամենազանգվածային կառուցվածքներն են, որոնք գործադրում են այնպիսի հզոր գրավիտացիա, որ այն աղավաղում է տիեզերական ժամանակը իրենց շուրջ: Նրանք գործում են որպես տիեզերական ոսպնյակներ, որոնք կարող են խոշորացնել, աղավաղել և բեկել լույսն իրենց շուրջ: Հաբլի բազմաթիվ հայտնագործությունների նման, այս ֆենոմենը նույնպես կարող է բացատրվել Էյնշտեյնի ընդհանուր հարաբերականության տեսությամբ:
Գրավիտացիոն ոսպնյակավորման այս հատուկ դեպքում, օղակը, որը հայտնի է որպես Էյնշտեյնյան Օղ, առաջացել է լույսի բեկման շնորհիվ, որպես հետևանք աղբյուրի, ոսպնյակի և դիտարկողի ճշգրիտ և համաչափ համահավասարեցման` հանգեցնելով օղակաձև կառուցվածքի, որը մենք տեսնում ենք այստեղ:
Աղբյուր` facebook.com/NASA
